Zó mooi!

Op mijn vele mooie tochten

stil genietend, en alleen

kijk ik steeds weer met verwond’ring

naar al het mooie, om mij heen

Ik zie ranke paddenstoelen

licht of met gevlekte hoed

Ook de kleurige libelles

zie je hier in overvloed

Een konijntje kijkt wat schichtig

en gaat haastig er vandoor

en een eekhoorn, laat mij merken

dat ik hier zijn rust verstoor!

waterhoentjes bij een meertje

spart’len daar op hun gemak

Zwermen vliegjes, zo ongrijpbaar

raken haast het oppervlak

Wilde varens, wuivend koren

alles komt hier op mijn pad

En de vele soorten struiken

zo verschillend in hun blad

 

Ja, die hele entourage

alles dus, door God bedacht

En verkwikt keer ik weer huiswaarts

waar ’t ‘gewone’ leven wacht!