Wijsheid

Er was eens een koning die de macht had over een groot koninkrijk. Hij was enorm machtig en hij luisterde slechts naar één man, zijn raadgever. De raadgever was een oud en wijs man en de koning vertrouwde altijd op zijn advies. De oude raadgever had op alles een wijs antwoord en hij zorgde ervoor dat de dwaze koning geen misstap beging.

Op een ochtend gingen de koning en zijn raadgever een stuk paardrijden, plots
bezeerde de koning zich aan een scherpe uitstekende tak. Hij had een diepe vleeswond. Zijn raadgever keek naar de wond en antwoordde: “Dit is geweldig!”

De koning ontstak in woede en liet hem opsluiten, zo boos was hij om het feit dat zijn raadgever blij was dat de koning zich had bezeerd.

Na enkele dagen toen zijn wond weer wat was genezen besloot de koning om in zijn eentje een stukje te gaan rijden. Toen hij zich diep in het bos bevond, werd hij plots ingesloten door een groep kannibalen, die erg smakelijk naar de dikke koning keken. Hij werd vastgebonden en meegenomen naar hun dorp diep in het bos.

De kannibalen besloten de Koning als offer te geven aan hun Goden. Net op het moment dat ze de Koning in stukjes wilde hakken, zag een van de kannibalen de wond op de arm van de Koning. 

Ze konden de koning niet als offer gebruiken door zijn wond en lieten hem vrij. Dolgelukkig en vol met spijt keerde de koning terug naar zijn kasteel en liet zijn raadgever vrij.

De koning was wel heel benieuwd waarom de raadgever zei dat hij het geweldig vond dat de koning gewond was geraakt aan zijn arm, en vroeg erna. De raadgever antwoordde:
“Nou, als u zich niet had bezeerd aan uw arm, dan had u mij ook niet opgesloten en was ik met u gaan rijden en was ik net als u gevangen genomen door die kannibalen. Wanneer ze u niet konden offeren vanwege de wond aan uw arm, hadden ze mij als offer gebruikt!”