We kunnen nog veel leren van honden!

Ik geloof dat hier op aarde alles een doel heeft. Dus ook onze trouwe viervoeter, die ons laat zien dat blijdschap, moed, vriendschap en onvoorwaardelijke liefde écht bestaat. Dat is wat ik namelijk zie als ik in de ogen van een hond kijk. 

Die trouwe bruine kijkers die je vol levenslust en liefde aankijken, omdat ze weten dat je daarvoor zult zwichten en hun toch maar weer het zoveelste koekje geeft. Een hond zal jou nooit veroordelen omdat je anders bent, omdat je niet knap, slim of sterk genoeg bent.

Een hond houdt van je omdat hij niet naar de buitenkant kijkt, maar naar je binnenkant (en omdat je hem natuurlijk dat lekkere koekje geeft). Zouden we dat als mensen ook niet moeten doen? Anderen niet meer veroordelen omdat ze anders zijn, maar naar het hart van andere mensen kijken? Als iemand het hart op de juist plek heeft, wat maken de andere dingen dan nog uit?

Wij mensen kunnen nog veel leren van de hond, dus geef die van jou maar gauw een een nieuw koekje.