Voor áltijd …

Het kan toch niet bestaan
Ik kan het niet geloven
dat aan ’t einde van ons leven
alle lichtjes zouden doven!
Al die gaven en talenten
ophouden te bestaan
opeens zomaar verdwijnen
zo zal het toch niet gaan?
De prachtige muziek
die er werd geschreven
zou dat alleen bedoeld zijn
voor in dit korte leven?
De boeken, schilderijen
je merkt toch altijd weer
het verrijkt je leven
ja, echt, zonder meer!
Ook de beeldhouwwerken
zo schitterend gemaakt
En soms hoor je een stem
die je ten diepste raakt!
Ik denk ook aan vele musici
Wat geniet je elke keer
van zo’n prachtig strijkorkest
’t ontroert je, telkens weer

En … al die zangers, blazers
pianisten en fluitisten
zo stel ik mij het voor
het wordt straks één geheel
met het eng’lenkoor!