Verzachtende omstandigheden (2)

Jennifer had een afspraak met Hans. Ze had er lang over nagedacht, ze had er slapeloze nachten van gehad, en nu het zover was voelde ze haar maag draaien.

Hans werkte in het buurthuis naast de kerk en had haar uitgenodigd.

Een paar weken geleden hadden ze elkaar voor het eerst gesproken, over een onderwerp dat Jennifer zo bezighield: strafrecht.

Aarzelend stapte Jennifer het buurthuis binnen. Behalve Hans was er niemand aanwezig. De koffie stond klaar met wat lekkers erbij.

Hans begon te praten over het weer en over de vakantie.

Toen vroeg hij: ’We hadden het de vorige keer over strafrecht en over verzachtende omstandigheden. Weet je nog Jennifer, het was zo’n bijzonder gesprek. Hoe komt het dat je daar zo in geïnteresseerd bent?’

Jennifer slikte, haar maag draaide nog harder dan toen ze binnenkwam.

Ze begon te vertellen over haar leven. Als kindje van zes was ze uit huis geplaatst, ze werd door haar ouders verwaarloosd en mishandeld. Ze was bij een pleeggezin terecht gekomen, een gezin waar ze liefdevol was opgevangen; ze was er gebleven tot haar twintigste.

Ze was jong getrouwd met de man waar ze verliefd op geworden was en samen hadden ze vier kinderen gekregen.

Haar man was aan de alcohol geraakt en Jennifer bekende onder een vloed van tranen dat ook zij mee was gaan drinken.

Het drama uit haar eigen jeugd had zich herhaald. Alle vier hun kinderen waren uit huis geplaatst. Eerst zag Jennifer hen nog in de weekenden, maar doordat zij en haar man voortdurend onder invloed waren is dat contact gestopt. Jennifer wilde in die tijd haar kinderen ook eigenlijk helemaal niet zien.

Haar huwelijk was gestrand. Ze was afgekickt en had een baan gezocht. Haar kinderen waren inmiddels volwassen en wilden geen contact meer het haar. En dat voelde als haar schuld.

Door een mist van tranen keek ze naar Hans. Ze was ervan overtuigd dat deze man op haar neer zou kijken, maar ze zag liefde in zijn ogen en geen afkeuring.

’Er is voor alles vergeving, zelfs volledige vrijspraak’, zei Hans. ’Verzachtende omstandigheden zijn niet zo belangrijk. Veel belangrijker is dat je eerlijk kijkt naar je fouten en met die fouten naar God gaat en Hem vergeving vraagt.’

Jennifer begreep het niet helemaal, maar voelde toch dat haar maag stopte met draaien.