Veilige haven

De wind is stevig, de kleur van de golven donker en dreigend. Intimiderend.

De schoten klapperden tegen de mast aan, zelfs het licht is anders. Er zit regen in de lucht, hopelijk geen onweer. De boot klieft door de golven. Hoe lang duurt het nog..

Als klein meisje vond ik het lang niet altijd even leuk hoor, het zeilen op een boot. Mooi weer, prima! Maar zodra het wat harder begon te waaien en zeker wanneer er regen in de lucht zat.. geef mijn portie maar aan fikkie.

En dan die zucht van opluchting; op het moment dat we de haven binnen varen. De wind valt weg, het hele dreigende lijkt opeens weg te vallen. De beschutting van de haven voelt als een oase. Alle spanning valt weg. We zijn veilig.

Mensen om je heen kunnen voelen als een veilige haven. Een plek waar een warm welkom is, waar je je verhaal kunt doen. Zonder dreiging, zonder kritiek. Waar je thuis komt en weer op krachten kunt komen.

Ben jij een veilige haven voor mensen om je heen?

Geef jij beschutting wanneer het even stormt in de levens van mensen om je heen?

Jij kunt het verschil maken.

Van een storm 

naar een oase

van rust.