Theetijd

Het is theetijd.
De ketel staat op het vuur, je hoort dat hij bijna klaar is maar je bent nog éven bezig.
En dan, langzaam maar onverbiddelijk, begint de ketel harder en harder te fluiten. Nog even kun je het negeren, maar als het gefluit uiteindelijk oorverdovend wordt – dan móét je ernaar toe om het gas uit te zetten.

Wanneer begint jouw fluitketel te fluiten?
En zijn de signalen zo overduidelijk dat je er niet meer omheen kunt…?
Je slaapt minder goed. Je lontje is heel wat korter dan normaal. Je gedachten worden een stuk negatiever en een last begint op je te drukken. Herken jij jouw signalen?

Juist dan is het vaak een opgave om ‘je rust te pakken’.
In plaats daarvan kun je je ook eens bedenken waar je mee zou kunnen stoppen. Wat is niet helpend voor jou? Wat werkt niet mee?

Niet meer ’s avonds bezig zijn met je werk. Stoppen met alleen die dingen te benoemen die je zo lastig, moeilijk en zwaar vindt. Niet altijd een ander voorrang geven op jezelf, enz enz.

Kijk eens wat er dan gebeurt, misschien komt er wel ruimte om te doen wat wél helpend is. Zodat die gillende fluitketel stil wordt en jij rustig dat kopje thee kunt drinken.