Teleurstelling

Iedereen heeft wel eens een baaldag. Zo’n dag waarop niets loopt zoals je had gepland en die gevuld is met diverse teleurstellinkjes. Je kan er vaak niet eens de vinger op leggen waar het precies misgaat. Meestal concludeer je aan het einde van zo’n dag dat het beter is om te gaan slapen, een goede nacht te maken en de volgende dag met frisse moed te starten.

Vandaag is zo’n baaldag, maar dan in het kwadraat. De teleurstellinkjes zijn grote, volwassen teleurstellingen. We zijn er als gezin wat stilletjes en sip onder. Waarom zijn onze plannen mislukt? We hadden ons zo goed voorbereid! Wat kon er eigenlijk misgaan? Toch loopt het zó anders dan we hadden gehoopt. En we vragen ons af waar God is in dit hele verhaal. We hadden Hem nog wel zó bij onze plannen betrokken! We kunnen er niet de vinger op leggen waar het precies is misgegaan. 

Het leven loopt niet altijd volgens onze planning. We zijn teleurgesteld en dat doet heel erg pijn. En dat mag er zijn. We hoeven er niet tegen te vechten. We hoeven er niet per direct oplossingen voor te verzinnen. We hoeven er niet gelijk positieve dingen tegenover te stellen. We hoeven er niet gelijk een geestelijk sussend sausje over te gieten. De teleurstelling is er gewoon. 

Morgen is er een nieuwe dag. Of we die met frisse moed gaan starten, weten we nu nog niet. Eén ding weten we wel: God is erbij, dag-in-dag-uit! Dat maakt dat we vol vertrouwen kunnen gaan slapen.