Prik…

 ’t Was mei en de zon

scheen door mijn ramen

Wellicht, dat daardoor

de lentekriebels kwamen!

Ik dacht aan vogels

van die hele jonge

En ook aan knoppen

die weer opensprongen

Ik zag miizelf al lekker zitten

Buiten op het terras

terwijl ik in de zon

mijn ochtendkrantje las

Geen mist of buien

die je soms zo plagen

Nee, enkel maar

zonovergoten dagen!

 

Maar… een gemene prik

van die kleine mug

bracht mij al snel

weer op aarde terug…