Ouders

Heimwee naar je kinderjaren

Heimwee naar je jeugd

Alles, wat we eenmaal waren

O, die kindervreugd!

Zoveel jaren die vergingen

’t lijkt soms maar een zucht

Wat blijft, is de herinnering

als een zoete vrucht

Vage flarden in je dromen

zonder duid’lijk beeld

Die plek, het plein, de bomen

waar je hebt gespeeld

Het gezin, het oude huis

de alledaagse zaken

’t Staat in je herinnering

als een veilig baken

Pa, die met eigen handen

een poppenhuisje bouwde

Ma, die telkens weer met ons

stil haar handen vouwde …

 

‘k Blijf niet in het verleden hangen

maar wat ik zeker weet:

Nooit verdwijnt het, dat verlangen

naar wat: ‘Ouderliefde’ heet