Off we go..!

Vol verwachting naar het schilderachtige winterse landschap in Brabant, wij hebben wel zin in een heerlijke winterse wandeling. Mutsen mee, handschoenen en wandelschoenen aan.

Naarmate we verder richting het zuiden rijden, zien we nog steeds geen sneeuw. De zon schijnt, dat wel. Langzaamaan zien we wat wittigs langs de snelwegen liggen. Maar bij lange na niet de 10-16 cm die er gevallen zou zijn.

Mijn humeur zakt wat verder richting het nulpunt. Maar, we blijven optimistisch. We rijden nog éven door, en nóg een klein stukje. Na bijna 3 uur van hot naar her te hebben gereden zien we iets wat op sneeuw lijkt. Het valt ook niet mee een leuke wandelplek te vinden als je de omgeving niet kent. En inmiddels moet ik óók nog plassen. We komen aan bij een ‘koffie-to-go’ restaurant en ik besluit om daar even naar binnen te gaan. Helaas… de wc’s zijn gesloten. Jak! Ook dat nog.

Nu ben ik toch wel wat chagrijnig, getsiederrie.

Maar na enige feedback van manlief – bedenk ik me dat ik helemaal niet chagrijnig wil zijn. Ik raap mijzelf bij elkaar, spui nog even al mijn gal – en zowaar, het ijzige in mijn hartje smelt weg als sneeuw voor de zon. Dat is dan wél weer fijn 😉

Uiteindelijk heerlijk gewandeld door de blubber, een chique hotel gevonden voor de sanitaire pitstop en voldaan weer thuis gekomen.
Eind goed al goed 😉

Laat die zon maar schijnen, laat ‘t ijs maar smelten.
Kleur je dag met liefde,
en schilder jouw lach.