Namen
Start | Namen
Soms komen ze zomaar in mij op
die namen uit ’t verleden …
Vage schimmen zijn het vaak
niet passend in het heden
Henk, leraar uit de zesde klas
geliefd bij zijn pupillen
Hij ging echt voor ons door ’t vuur
ondanks onze grillen!
Theo, hij was van de kerk
een ietsiepietsie ouder
hij stond altijd voor je klaar
voor elk was er die schouder …
Marijke, fysiek was ze niet sterk
maar ’t was een vrouw apart
We praatten samen heel wat af
en vaak van hart tot hart
Jacob, een markante man
kreeg vaak kritiek te horen
Maar met hem heb ’k indertijd
een echte vriend verloren
En nu, na al die jaren
schrijf ik dit gedicht
En achter elke naam
verschijnt weer een gezicht…
Een mooie dag!