Mijn spoor

Al heel jong vroeg ik mij af:
Wat wil ik met mijn leven!
En dat is door de jaren heen
eig’lijk zo gebleven
En zo ging ik dus heel vroeg
al babyhemdjes haken
een Vietnameesje steunen
Ja, al dat soort zaken.
Geholpen door mijn ouders
die, trots als zij waren
mij hierin stimuleerden
Zo kochten zij het garen!
Ook was ik dus bewogen
door al het dierenleed
En het was ook vaak onrecht
wat mij heel veel deed.
Ik denk dat ik geluk had
met ouders, zoals zij
Hun liefde, acceptatie
staan mij nog altijd bij
Het heeft mij ook gevormd
’k Volgde mijn eigen spoor
En dat loopt als een rode draad
mijn hele leven door!

Leed van mensen, leed van dieren …
Ik ga er nóg steeds voor!