Mijn plantje

Wij hebben zo’n plantje in onze hal staan, waarbij je precíés kan zien hoe ’t ermee voorstaat. Op een gegeven moment beginnen de takjes dan te hangen, waarmee hij stil maar smekend om hulp vraagt. Zodra de dorst gelest is, veren de takjes weer omhoog en kan hij het leven weer aan.

Voel jij goed aan wanneer ‘jouw takjes’ beginnen te hangen? Of ben je zo druk met alles dat je die stille roep in jezelf negeert? Of zelfs niet hoort, of wil horen? Ik moet zeggen, het is iets wat je moet leren herkennen. Bij mij ging dat ook niet vanzelf eerlijk gezegd. En nog vaak ziet mijn man het sneller aan mij, dan ik het zelf doorheb. 

Maar sinds kort heb ik een heus echt sporthorloge, zo één die ook je hartslag meet. En die liegt er niet om hoor! Spiegelt je voor – zonder doekjes erom te winden – hoe het er voorstaat. Want ben ik om een of andere reden wat gestrester, dan gaat mijn harteklop vrolijk richting de 100.

Maar, neem ik éven de tijd om te ontspannen, let ik op m’n ademhaling –  dan daalt mijn hartslag in no time weer naar normale hoogtes.

Mijn takjes veren weer omhoog, ik kan het leven weer aan 😉