Kom!

“Je kunt het. Goed zo. Ik ben zo trots op je. Wat heb jij dát goed gedaan. Je kunt altijd bij me terecht….”

Met deze woorden moedigde ik mijn dochter aan toen ze klein was en groter groeide. Het hielp een gezond zelfbeeld te creëren en sociale skills te ontwikkelen. Nu is ze 18 jaar en is ze uitgevlogen – voor 8 maanden lang naar Engeland om daar te werken als au pair. Zo trots ben ik op haar!

Ze geniet van de vrijheid om haar eigen keuzes te maken en haar eigen weg te bepalen. Al is de huidige lockdown een uitdaging van een ander soort, eentje die ik niet voor haar kan oplossen – hoe graag ik dat ook zou willen. In zekere zin staat ze er ‘alleen voor’, maar gelukkig ís ze niet alleen.

Als ik kijk naar het leven van Jezus, zie ik dat Hij er op het eerste gezicht ook alleen voor staat. Hij gaat Zijn eigen weg. Een intens zware weg, die niemand anders kan gaan. Hijzelf draagt wat gedragen moet worden. En toch, als ik beter kijk, zie ik dat Hij dit niet alleen doet.

Want hoe vaak trekt Jezus zich niet terug, in de stilte. Weg van de mensenmassa, naar een plek waar Hij Zijn Vader kan ontmoeten. Ik kan me zo voorstellen dat Hij daar liefdevolle woorden hoort, bemoedigingen en wijze raad ontvangt. Hij krijgt aandacht en kan Zijn verhaal kwijt. Vrolijk, serieus, luisterend. Of gewoon stil zijn bij elkaar.

De bijzondere relatie die Jezus deelde met Zijn Vader, is er nu ook voor jou en mij én onze kinderen – hoe groot of klein ze ook zijn. We staan er niet alleen voor. Ook al lijkt er soms geen weg meer te zijn, mis je geliefden of heeft het leven zijn glans verloren. Er is altijd hoop, je hoeft het niet alleen te doen.

Luister de woorden, gefluisterd in stilte.
Een zachte en zuivere weerklank in je hart,
waar het wortelt van binnenuit in liefde en bloeit.