Iedere stap

Soms voel ik mij niet zo fijn, dan is alles grauw en ben ik heel klein. De dagen zijn lang, ze kruipen voorbij. Waar zit toch het geluk voor mij? 

Het lichaam doet pijn, het hoofd zeurt. Niemand die mij even opbeurt. Vol verlangen denk ik terug aan die mooie tijd. Ben ik alles kwijt? 

Maar dan realiseer ik mij op tijd dat niets mij kan pijnigen en ik voel mij bevrijd. Ik voel in mij de liefde en kracht. De liefde voor mijn medemens en de hoogste Macht. 

Hoe kon ik toch zo wanhopen? Nu ik weet dat ik nooit alleen hoef te lopen. Want bij iedere stap in het duister hoor ik Zijn fluister.