Hoop

Een moeilijke en onzekere tijd
Zonder perspectief en zekerheid
Waar is toch die stip aan de horizon?
Ik wou dat ik het zeker weten kon

Het -niet weten- maakt mij bang
Waarheen, waarvoor, hoelang?
Als ik het niet weet, dan regeert de angst
Daarvoor ben ik nog het bangst

De angst voor de angst, ik word ermee geplaagd
Als een hond die zijn eigen staart najaagt
En hoe onnozeler het ook mag lijken
Des te moeilijker ik er van kan wijken
Maar in het land van hoop heeft angst geen troon
Daar regeert hoop met een gouden kroon
Dus pak uw spullen en laat achter uw smart
en volg de weg naar hoop via uw eigen hart