Het venster

Ze had weer gelijk gekregen. Zijn oude moeder van 87.

Henk was twee jaar geleden zijn baan kwijtgeraakt. Zo maar van de ene dag op de andere. De drukkerij waar hij al dertig jaar werkte was failliet gegaan. Te weinig met de tijd meegegaan, was de conclusie van de mensen om hem heen.

Henk had wel tweehonderd sollicitatiebrieven geschreven. Drie keer was hij uitgenodigd voor een gesprek, maar het was niets geworden. Altijd hetzelfde. Er waren kandidaten die beter paste bij de functie, werd hem gemeld.

Zijn uitkering liep ten einde en dan zou hij zijn huis moeten verkopen, hij kon de hypotheek niet meer betalen. Zijn vrouw Marijke zei dat het niet erg was, hun huis was zo groot. Nu de kinderen de deur uit waren, hadden ze vier ruime slaapkamers over.

Zijn oude moeder had een advertentie uit de krant uitgeknipt: “Pleegouders gezocht!”. Er werd een warm huis gevraagd voor opgroeiende kinderen. Er moest wel een eigen kamer beschikbaar zijn voor ieder kind.

Marijke en hij waren gaan praten.

Nu hadden ze weer een huis vol. Vier puberkinderen. Het was hard werken, het was soms ook heel moeilijk, maar het gaf zoveel voldoening. Samen er zijn om deze kinderen een warm huis te geven en zicht op een toekomst. Behalve lastig, kon het ook vaak knotsgezellig zijn! 

En… er was ook nog genoeg over om met elkaar van te kunnen leven.

Zijn oude moeder had het gezegd : ”Als God een deur sluit, opent Hij een venster”.