Golven

Heeft de kust dezelfde aantrekkingskracht op jou als op mij? Als ik ergens in Nederland of een ander land in de buurt van de kust kom, wil ik er altijd kijken.

De zee zien, horen en ruiken, de oneindigheid van het water. Het maakt mij klein en nietig en tegelijkertijd voel ik mij verbonden met de schepping. De golven die in de branding aan en af rollen. De eindeloze voortgang van hoger en lager water.

Het ruisen van de golven vind ik rustgevend, en jij?

De golven van oceanen zijn soms meters hoog. Als je er lang naar staat te kijken, zie je wanneer een golf in grootte en kracht toeneemt. Surfers maken gebruik van deze kracht en worden zo een stuk meegenomen.

De golven die over je heen slaan, doen mij denken aan emoties die wisselend over je heen rollen. Het beeldt nog het meest de emotie angst uit, denk ik. Angst begint klein en kan aanzwellen tot een overspoelend gevoel. Hoe blijf je dan staande?

Mij helpt dit lied, misschien ken je het: Oceans van Hillsong. Een stukje van de Nederlandse vertaling zegt het zo: ‘Als de golven overslaan, dan blijf ik hopen op Uw Naam. Mijn ziel vindt rust. Want in de storm bent U dichtbij.’ 

Luister er hier maar eens naar.