Goede vrijdag

Goede Vrijdag?

Een dag van verschrikkelijk lijden, van ruwe martelingen, van vernederende bespottingen en van een bittere kruisiging die eindigt in de dood, kun je toch onmogelijk goed noemen?

Eén van de drie mannen die op die dag gekruisigd werd, was een moordenaar, dat is het enige wat van zijn hele identiteit bekend is. 

De meute spotte massaal en bruut met Jezus, die naast de moordenaar hing, aan één van de drie kruisen. De moordenaar hoorde en zag in al zijn pijn wat er gebeurde.

Een lijdende Man, die Zijn Vader om vergeving vroeg voor zijn beulen.
Een lijdende Man, die Zijn diepbedroefde moeder bemoedigde, terwijl Zijn beulen hem spottend de kruisdood lieten sterven.
Een lijdende Man, die veroordeeld was om een Koningschap dat niet van deze wereld was.
Een lijdende Man, die alleen maar liefde liet zien.
Een lijdende Man, die gewillig leed, maar niet om wat Hij gedaan had.

De moordenaar begreep dat hij naast een Koning hing.
Een Koning, die door de opgezweepte massa uitgedaagd werd Zichzelf te verlossen en Die dat wel kon, maar het niet deed.
Een Koning, Die leed om anderen een plek te geven in Zijn Rijk, dat niet van deze aarde was.

Het hart van die moordenaar liep vol met liefde en achting.
Het waren zijn laatste uren op deze wereld. Hij wist dat zijn veroordeling terecht was evenals hij wist dat de veroordeling van de Koning onterecht was.
Deze Koning had niets meer aan hem, hij was stervende. Het was te laat. Maar zijn verlangen om onderdaan te zijn van deze Koning was zo groot.
Daarom vroeg hij die Koning om aan hem te denken, als Hij straks Zijn Rijk binnen zou gaan.

En die Koning antwoordde zo liefdevol: ’Ik denk niet alleen aan je, je mag met mij mee naar Mijn Rijk, vandaag.’

En toen de duisternis drie lange uren op de aarde viel, omdat de hemel niet meer kon aanzien wat er op de aarde gebeurde, was de moordenaar zeker van zijn plaats in het Rijk van licht, die dag nog omdat Zijn koning naast hem, voor hem leed in de duisternis.

Goede Vrijdag? Jazeker!