Geloven is een uitdaging

Geloof hebben in God vind ik echt één van de moeilijkste uitdagingen in mijn leven. Geloven in iets wat je niet ziet, maar ook geloven in zegeningen die gaan komen die je niet weet. Toen ik besloot om mijn coachingspraktijk te gaan starten, heb ik dat echt in geloof gedaan. Want qua timing was het echt niet de meeste logische keuze, als je het heel aards bekijkt. Alleen na verloop van tijd voelde ik toch een beetje de twijfel van “Is dit wel echt het plan van God?”

Ik ontdekte dat ik mijn geloof hang, of het opstarten van mijn praktijk het plan van God is, aan het feit of er genoeg inkomsten binnenkomen. Als dit niet gebeurt, dan zal het Zijn plan niet zijn en ben ik zelf eigenwijs geweest. Als er wel inkomsten binnenkomen, dan geloof ik dat het Zijn plan is.

Alleen nu hang ik een eis/conditie of ik iets wel geloof of niet. Maar geloven is geloven in iets wat je nog niet ziet. Daarom is de uitdrukking ‘Eerst zien en dan geloven’ niet kloppend. Want als je het al ziet, dan hoef je het niet meer te geloven. 

Geloven is een keuze. Het is geen gevoel. Je kiest ervoor om iets te gaan geloven. Ik heb in 2017 de keuze gemaakt om in God te gaan geloven. Dat was een bewuste keuze van mij. Nu mag ik blijven geloven in Gods plan voor mij. Ook al zie ik misschien nog niet hetgeen wat ik voor ogen had, ik mag vertrouwen dat hetgeen wat God voor ogen heeft voor mij nog vele malen groter is. 

Lastig? Uh, ja! Maar ik heb voor mezelf besloten dat ik daar graag in wil groeien. Iedere dag weer een stapje. Gelukkig is God geduldig. De enige die ongeduldig is, ben ik vaak zelf ?

Geloof jij? En zo ja, vind je dat ook lastig?