Een kerstgetuigenis

Kerstfeest, zei ze, is als een donzen deken

die in de koudste dagen lekker warmt.

Je twijfelt aan een God die zich erbarmt,

je hebt een jaar lang wereldnieuws gekeken

 

En hoe het werkt, ik kan het echt niet zeggen,

maar het is alsof met kerst alles opnieuw begint,

met Jozef en Maria en het Kind.

Ik durf de rode loper uit te leggen.

 

Ik weet het, januari is straks koud en guur

en mijn geloof maar zwakjes op de lange duur

toch, ergens in mij blijft een vonkje branden

 

een vonkje hoop tegen de baaierd in

een melodietje dat ik zachtjes zing:

Immanuel, we zijn in goede handen!