Diep, diep van binnen

Ik betrap mezelf er op dat ik soms moeite heb met echt geloven dat ik weer helemaal beter kan worden en alles weer kan doen wat ik voorheen kon. En als ik het al niet geloof, hoe moet mijn lichaam het dan voor elkaar krijgen? Ik kan mijn herstel zelf niet ‘maken’, maar het niet geloven helpt al helemaal niet mee.

Soms gebeurt het dat we in ons hart een besluit nemen. Het wordt dan een diepe overtuiging die de weg vrij kan maken om te groeien, maar ook juist een blokkade kan opwerpen. Oftewel, het kan vóór je werken, maar ook tegen je.

Misschien heb je ooit bedacht: “Ik wil nooit meer huilen, want dat is zwak.” Waardoor het lastiger is geworden om emoties als verdriet te verwerken. Of: “Ik ben nou eenmaal zo, dat verandert niet meer.” En daardoor ontstaat dan toch iets van passiviteit.

Heb jij ook een gebied waar je een besluit hebt genomen waardoor je een negatieve dingen bent gaan geloven? Waardoor je negatieve dingen verwacht van jezelf of van het leven?

Wanneer we ons hier bewust van zijn, en dit uitspreken naar iemand, gaat de kracht van deze negatieve gedachten weg. Deze gedachten kunnen dan ombuigen naar een gezonde positieve overtuiging – eentje die ons vooruit helpt!