De zon

Ik zat vanochtend mijn bakje koffie lekker in het zonnetje op te drinken.
Heerlijk! Gewoon iets heel simpels als dat, daardoor kan ik mij al gelukkig voelen.
Geluk zit toch écht in de kleine dingen, niet soms? 

Ik keek naar de zon en bedacht me plots dat die mooie, ronde gele lichtbal altijd
schijnt. Ik wist dat natuurlijk wel, maar als je je daar bewust van wordt is dat toch eigenlijk wel heel bijzonder! Dag en nacht, dagen, weken, maanden, jaren, eeuwen brandt die mooie zon al voor ons, zonder ook maar 5 minuten pauze te nemen. 

De zon staat voor leven. Het zorgt ervoor dat alles hier op aarde kan groeien en bloeien. Zonder de zon zouden wij er niet zijn. De zon is licht, net als God. God laat letterlijk Zijn licht op ons schijnen!

Toen bedacht ik mij dat de zon in onszelf ook altijd schijnt. Wij schijnen net als de zon, ook dag en nacht. Alleen zijn we ons dat vaak niet bewust. Want wanneer we de zon door de donkere wolken niet meer kunnen zien, denken we dat die er niet is en raken we bedroefd. 

Maar als we weten dat die donkere wolken voorbij trekken en daarachter nog steeds die mooie zon straalt, hoeven we niet angstig en bedroefd te zijn. Dus laat die donkere wolken er maar zijn, want die kunnen jouw zon nooit laten verdwijnen!