De oorlog is begonnen

De afgelopen weken gebeurden er absurde dingen waar we geen invloed op hadden. Het overkwam ons en het was aan ons hoe we daarop gingen reageren, want dat is het stukje waar we wel invloed op hadden. Eén ding hebben ze wel gemeen met elkaar, het is allemaal pure afleiding! De afleiding probeert ons weg te houden van het plan wat God voor ons bedacht heeft.

Er zijn genoeg momenten dat ik echt even baal. Ik laat me dan te veel meeslepen in de afleidingen en dan krijgt frustratie en onrust iets té veel ruimte. Even balen en er iets van vinden is ook zeker niet erg. Die emotie moet er soms ook even uit, maar daarna probeer ik wel weer het wilsbesluit te nemen om niet erin te blijven hangen en me te laten verstijven. Want dat is waar de vijand op uit is. Om mij te laten ‘stilstaan’ in mijn praktijk. Hij wil niet dat ik anderen ga helpen, hij wil liever dat die mensen in hun ellende blijven zitten.

Gelukkig krijg ik kracht en energie van boven en blijf ik stappen zetten. Eigenlijk geeft de vijand alleen maar de bevestiging dat ik juist op de goede weg zit, want anders had ik nooit zoveel strijd ervaren. Ik laat me niet zomaar wegjagen. Dit had ik een paar maanden geleden wel laten doen, maar die tijd is voorbij. De oorlog is begonnen, maar ik weet allang wie de overwinnaar is.

Ervaar jij wel eens strijd en zo ja, hoe ga jij daarmee om?