De bekende lat

Laat jij, net als ik, ook het allerliefste je mooiste ‘ik’ aan de rest van de wereld zien? 

Voel je ook de behoefte om de meest perfecte ouder te zijn, de meest perfecte collega, partner, vriend of vriendin te zijn? Als dat zo is, dan leg je de lat onmetelijk hoog voor jezelf.

Ik herken het. Jarenlang heb ik geprobeerd ‘perfect’ te zijn, te passen in het plaatje wat de ander wellicht van me had. Of misschien wel eerder, proberen te passen in het perfecte plaatje van wie ik moest zijn. Want als ik perfect was, dan zou iedereen wel van me houden.

Maar altijd achtervolgde me het gevoel van ‘niet goed genoeg’ zijn. Altijd nèt niet. Streng zijn voor mezelf, weinig genade kennen en dáárdoor ook niet voor de ander.

Ik heb geleerd, door mijn lieve man heen, dat wanneer ik mezelf laat zien op m’n aller-slechtst  – en hij tòch van me houdt – ik me intens en diep geliefd voel.

Zie je dat het dus net andersom werkt?
Terwijl jij zo je best doet om liefde te verdienen,
ontvang je het juist wanneer je faalt.

Laat die lat maar zakken.
Wees jezelf, perfect in imperfectie.