Brood & Wijn (1)

In mijn eentje geniet ik van de warme zomeravond. Manlief is aan het werk, de kids vermaken zich met vrienden. De tropische warmte van de dag en het harde werken van de afgelopen week zorgen ervoor dat ik uitgeblust op de tuinbank hang.

De deurbel gaat. Eigenlijk heb ik helemaal geen zin in onverwacht bezoek zo op mijn eerste vrije avond deze week. Maar mijn beleefdheid en nieuwsgierigheid winnen het van mijn trage loomheid en dus open ik toch de deur.

Voor mijn neus staat een lieve vrouw uit mijn kerk. Ze reikt mij een pak matzes en een flesje druivensap aan. Verbaasd pak ik het van haar aan en vraag waar ik dit aan te danken heb. ‘We gaan als gemeente samen avondmaal vieren’, zegt ze enthousiast. ‘Hoe dan?’, denk ik, ‘Het is coronatijd, we kunnen helemaal niet samenkomen als kerk.’ 

Maar voordat ik iets kan vragen, legt ze uit wat de bedoeling is. Ze noemt het moment waarop we tijdens de kerkdienst, die via de livestream te volgen is, met elkaar avondmaal zullen vieren. Ieder op zijn eigen plek, maar toch samen. Ik vind het een geniaal plan en terwijl ik haar uitzwaai, roep ik enthousiast dat we als gezin zeker zullen meedoen. 

Ik zet de matzes en het druivensap op het aanrecht en besef opeens dat alle vermoeidheid uit mijn hoofd en lijf verdwenen is. Alleen al de gedachte aan het vieren van een leven in vrijheid met God, geeft mij energie.