Beren of dromen?

Ken jij die bruine (of zwarte), harige, grote beesten met die grote poten? Je weet wel: beren! Wij leven niet eens in een land waar we ze in het wild kunnen tegenkomen, maar oh, wat kom ik er toch veel tegen in mijn leven. Zeker op momenten dat ik besluit ergens stapjes in te gaan zetten. Dan lijkt er ineens een hele familie aan beren te zijn losgelaten. En vaak rende ik op zo’n moment heel hard de andere kant op en dacht ik ‘Ok, laat maar. Dit kan ik niet.’ 

Alleen ik merkte op dat ik die beren steeds maar bleef tegenkomen. En als ik iedere keer weg ren daarvoor, dan betekent dat ik ook wegren voor mijn dromen. En dat is ook niet wat ik wil! Dromen zijn er om na te jagen en niet om heel hard voor weg te rennen. 

Daarom heb ik besloten om toch die stapjes te gaan zetten. Ik heb aangegeven bij het UWV dat ik gebruik wil gaan maken van de startersperiode. Dit betekent dat ik vanuit de WW voor mezelf kan gaan beginnen. Ik heb een eerste opzet klaar van mijn ondernemingsplan en binnenkort heb ik een gesprek met een re-integratiebureau die mij kunnen begeleiden in deze fase. Ook ga ik volgende maand het coach-traject met mijn oefencliënt, van vorig jaar, afmaken. 

En dit doe ik niet alleen. Dit doe ik samen met God. En Hij loopt naast me. En weet je? Eigenlijk kan ik gewoon tussen die beren doorlopen. Er gebeurt namelijk niks, want ik ben beschermt. 

Welke dromen zijn bij jou tegengehouden door beren? Is het niet tijd om die dromen toch weer tevoorschijn te halen?