Assertief

Jet stond in de lange wachtrij voor het loket van de orthopeed.

Een keurig geklede dame stond daar stampei te maken. Ze deed het overigens in nette bewoordingen. Ze schreeuwde niet, maar sprak wel zo duidelijk dat iedereen haar kon verstaan.

Termen als: onacceptabel, recht op goede gezondheidszorg, inschakelen van de rechtsbijstand, claims en melding bij de patiëntenorganisatie gaven aan dat zij het niet eens was met het besluit van de arts en een nieuwe afspraak wilde, op zeer korte termijn!

De assistente belde de dokter en na overleg kreeg de dame in kwestie nog deze week een nieuwe afspraak. Mevrouw knikte vriendelijk naar de mensen in de wachtrij en liep naar buiten.

Assertief zeg! Jet vond het een lastig woord: assertief. Misschien wel omdat ze zelf helemaal niet assertief was. Ze was gewoon niet zo opgevoed.

Heb je dat ook wel eens, dat je het moeilijk vindt om voor jezelf op te komen?

Jet was aan de beurt. De assistente keek op haar afspraakkaart. “U bent een dag te vroeg, mevrouw,” zei ze .”Uw afspraak is pas morgen.”

Jet schrok ervan. Vanmorgen vroeg was vertrokken voor een reis met bus en trein van bijna 2 uur. Ze had echt  veel last van haar heup en was blij dat er nu eindelijk naar gekeken werd.

“ U komt van ver, zie ik ‘’ zei de assistente. “We maken voor deze keer wel een plekje voor u, maar in het vervolg wel beter opletten hoor.” Ze gaf Jet een knipoog.

Niet assertief en toch werd er zo goed voor haar gezorgd.

Jet keek omhoog, haar ogen zochten door het raam de blauwe lucht: dankbaar! Ze wist Wie er voor haar zorgde!