Angst

Het kan je zomaar bekruipen, hè? Zo’n angstig gevoel. Soms weet je niet eens hoe het komt. Maar in de onzekere tijd van het rondwarende coronavirus, bekruipt het mij dagelijks. Merk jij dat ook?

Zoveel nieuwsberichten, iedere dag. En dat al lange tijd. Dit prikkelt het diepste gevoel in je. Bang om de controle over je leven kwijt te raken.  Word ik ziek, en hoe ernstig is het dan? Ga ik dierbaren verliezen? Kan ik nog wel boodschappen kopen? Welke financiële gevolgen heeft dit voor mij? 

Allerlei zekerheden waarvan we op aan dachten te kunnen, vallen weg. We worden stilgezet.

Niet veel afleiding en alleen met onze eigen gedachten en gevoelens. Dan kunnen die gedachten met je aan de haal gaan. Het kan je verlammen, je weet niets meer te doen. Of je wilt van alles gaan regelen en organiseren om juist wel iets te doen. Voor mij is het belangrijk, contact met andere mensen te houden. Via social media, telefoon of op een afstandje een praatje maken op straat. Zodat we met elkaar kunnen delen wat deze situatie met ons doet. En de ander, met daarbij eveneens jezelf, weer moed en hoop te geven. 

Net als die regel in een liedje: Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug!